De kop boven een artikel op de site van De Correspondent trok de aandacht: Deze Japanse vlogger deelt alles, behalve hoe ze eruitziet. Dat is raar, want vrijwel alle vloggers willen bijna per definitie zoveel mogelijk zichzelf in beeld zien. Zo niet Nami.
Nami is een Japanse kantoormedewerker die over haar dagelijkse leven vlogt. Ze woont alleen, in Tokio, in een piepklein appartementje van 23 vierkante meter. Nami behoort tot een groeiende beweging van zogenaamde silent vloggers. In principe doen zij hetzelfde als hun westerse evenknieën: filmen hoe ze leven. Maar in hun video’s praten ze niet, en blijft hun gezicht volledig buiten beeld. Het zet het genre volledig op z’n kop. Lees hier het artikel
Waar 2016 een ongekend rampjaar was voor de popmuziek, met de vroegtijdige dood van iconen als David Bowie, Prince en George Michael, zal het eind van deze aprilmaand zeker ook de geschiedenisboeken in gaan, althans in die van de Lage Landen.
Op 22 april overleed Jan Rot. Een dag later verliet Arno Hintjens ons, wellicht de grootste rockheld van België. Nauwelijks bekomen van dat bericht meldde op 25 april Henny Vrienten zich aan de hemelpoort. Vast om daar ergens ‘in de wolken’ snel weer in een ‘bandje’ op te duiken. Want hij was nog lang niet klaar.
Als mijn adem op is, het gedaan is met mijn leven
Reis ik naar de hemel toe om een concert te geven
Want ik was nog lang niet klaar, mijn bas niet uitgeklonken
Ik klop aan en meld me daar, bij het bandje in de wolken
De zilv’ren noten van Chet Baker, hoor je al van verre
Met Charlie Parker en Miles Davis staat ie tussen de sterren
Monk en Coltrane zijn in trance en nauw’lijks nog te volgen
Michael Jackson kreunt en danst bij dat bandje in de wolken
Jacques Brel zingt een ballade over ’t vlakke land van Breughel
Liberace zweeft naar binnen op een witte vleugel
Dietrich maakt zich op om Lili Marlene te vertolken
Haar publiek een eng’lenschaar en het bandje in de wolken
Samen zingen John en George “Things we said today”
Een koor met Amy, Janis, Whitney en Billie Holiday
Jimi Hendrix is in vorm en laat zijn Fender vonken
Op drums Keith Moon, het swingt enorm bij dat bandje in de wolken
Zangers zijn er wel genoeg Jim Morrison, Bob Marley
Sinatra, Otis, Marvin Gaye, Elvis, Buddy Holly
Ze vechten om de microfoon, de ellenbogen bonken
De sterkste zanger wint gewoon, bij het bandje in de wolken
Dan de wolk van Nederland, op piano speelt Rob Hoeke
Andy Tielman op gitaar, Brood loopt zijn dope te zoeken
Harry Muskee zingt de blues, want Hazes is nog dronken
En ik speel bas voor eeuwig bij dat bandje in de wolken
Van Vrienten’s autobiografische CD ‘Alles is anders’
Henny Vrienten op 16 april 1982 in Donkey Shot, Heemskerk, Noord-Hollands Archief
Slechts drie keer haalde de Britse zangeres Helen Shapiro de Muziekexpress Top 30 (de Top 40 bestond toen nog niet). De laatste keer was in 1963 toen haar Queen for Tonight er één keer in stond: op een bescheiden 29ste plaats. Hoe anders was het in thuisland Engeland, waar ze rond die tijd op de toppen van haar roem verkeerde en avond aan avond door het land toerde met The Beatles. Voor de goede orde: Shapiro was ‘headliner’, The Beatles het voorprogramma!
Affiche voor het concert in Sheffield
Op 4 oktober 1963 traden Helen Shapiro en The Beatles allebei op in het televisieprogramma Ready Steady Go!. Shapiro zong daar haar nummer Look Who It Is. In het clipje zingt ze John Lennon, George Harrison en Ringo Starr toe. Paul McCartney was die avond in hetzelfde gebouw, maar bevond zich – zo leert de geschiedschrijving – in een andere studio.
De Groningse radiopiraat Wim Drent baarde begin deze maand opzien door live in zijn veelbeluisterde programma zijn ontslag in te dienen bij Radio Continu. In zijn laatste woorden vertelde Drent dat hij het niet eens is met het beleid van de directie van het station om de afspeellijst met nummers die gedraaid mogen worden beperkt te houden. Zo staan er nog maar weinig polkanummers op de playlist, en zonder polka is er voor Wim geen lol meer aan.
Niet alleen in Exloërmond en omstreken was de ontslag-actie van Drent het gesprek van de dag. Na een groot artikel in Dagblad van het Noorden en een uitzending van RTV Noord ging het pas echt los, tot ruim aandacht bij Radio Veronica en in Hart van Nederland. De directie van Radio Continu Kort wil nergens reageren. Nepnieuws of niet: Er zijn ook al eerste berichten over doodsbedreigingen.
Van The Beatles die niets anders doen dan gewoon een zebrapad oversteken en Grace Jones in een anatomisch onmogelijke pose probeert tot de New Yorkse huurkazernes van Led Zeppelin. Het zijn legendarische platenhoezen die net zo beroemd werden als de muziek die er in deze artistieke feestverpakking zat.
In The Photographer’s Gallery in Londen is momenteel de tentoonstelling For the Record: Photography & the Art of the Album Cover te zien. Een aanrader – nu reizen weer mag. Maar ook als je niet naar Londen kunt is er een goed alternatief. The Britse krant The Guardian wijdt een complete online-variant bij de tentoonstelling aan.
Het stralingsniveau in de kerncentrale van Tsjernobyl is “abnormaal”. Dat heeft Rafael Grossi van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) gezegd tijdens een bezoek aan de centrale.
Volgens Grossi stegen de waarden op de momenten dat het Russische leger zwaar materiaal aanvoerde en toen ze weer vertrokken. Het IAEA monitort dagelijks de stralingsniveaus in de kerncentrales.
Toen alles nog rustig was in Oekraïne. Om de ontplofte kerncentrale is een complete sarcofaag gebouwd.
Eind maart werd al bekend dat Russische militairen halsoverkop het gebied rond de centrale hadden verlaten, nadat ze besmet waren geraakt met radioactief materiaal. De soldaten hadden opdracht gekregen loopgraven te graven in een verboden, vervuild gebied. Vermoed wordt dat de militairen landkaarten hadden meegekregen van het gebied, die dateren uit de tijd voor de kernramp. Zie ook: De ramp die eeuwig duurt
Het is allemaal amper honderd jaar geleden en ook in geografische zin niet eens zover weg. Op het Twitterkanaal History in Pictures kwam ik deze foto tegen. Gemaakt in België, waar mijnwerkers veertien uur per dag fysiek zwaar werk deden. Door mijnongelukken of stoflongen haalden ze zelden een leeftijd van veertig jaar.
Crammed into a coal mine elevator, coming up after a day of work, Belgium, 1900 pic.twitter.com/cV3rRxn5xd
Dit was de dagelijkse realiteit voor tienduizenden mijnwerkers, ook in het Nederlandse Limburg. Onderstaande foto werd gemaakt eind 1945, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog.
De mijnbouw zorgde voor veel werkgelegenheid, maar gezond was het werk niet en de Arbeidsinspectie was toen nog ver weg. De laatste dag van 1974 werd de allerlaatste steenkool uit de Oranje Nassaumijn in Heerlen naar boven gehaald. Daarmee kwam een einde aan eeuwenlange mijnbouw in Zuid-Limburg.
Nog maar nauwelijks bekomen van de crisis rond de uitbraak van het coronavirus die volgens de laatste gegevens van het John Hopkins instituut aan meer dan zes miljoen (!) mensen het leven heeft gekost, is de wereld alweer in de greep van een volgende crisis op wereldschaal.
Zoekend naar een soundtrack bij de niets en niemand ontziende oorlog in Oekraïne, waarin zonen van Russische moeders zoveel mogelijk burgers lijken te willen doden, grijpen radiomakers veelvuldig naar Lennon’s vredesroep ‘Imagine’.
Imagine there’s no countries
It isn’t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion, too
Ook treffend: Marvin Gaye’s “What’s going on”, waar het YouTube-initiatief ‘PlayingForChange’ zich op stortte. Een soort muzikale kettingbrief die begint in Rio de Janeiro. Daarna volgen strijkers in Servië, gitaar en bas in Chicago, pandeiro vanuit Brazilië en het laatste stuk kwam samen met het vocale optreden van Sara Bareilles in Washington Square Park in NYC.
Het idee is niet nieuw. Kevin Godley & Lol Creme – bij oudere Nederlanders beter bekend als 10CC – kwamen als eerste met dit idee van een muzikale kettingbrief in 1990 voor hun project ‘One World One Voice‘. Goed voorbeeld doet volgen.