Ja, ja. Ik weet het. De zomer is niet ‘over’, maar ‘voorbij’. Het legendarische lied van Dusty Springfield spookte door mijn hoofd toen ik afgelopen zondag voor de 36ste (!) keer dit jaar – hoezo slechte zomer? – mijn vaste strandplek bezocht.
Ik verbaasde me er de hele maand september over hoe ik bij zulk prachtig weer in zo’n overbevolkt gebied zo’n prachtig strand zo helemaal voor mijzelf alleen kan hebben. Zie mijn dodelijk saaie filmimpressie hierboven, gemaakt met mijn zaktelefoon. Waarschuwing vooraf: er gebeurt helemaal niets!
Als klein meisje huppelde de latere filmdiva Audrey Hepburn rond in Arnhem. Hoe anders was het toen zij in 1954 terugkeerde op Nederlandse bodem en in een mediacircus belandde. Elke stap die Hepburn – inmiddels Hollywoodster – zette bij haar bezoek was nieuws. Voor de film Roman Holiday met Gregory Peck had ze het jaar daarvoor als beste actrice een Oscar, een Golden Globe en een Bafta gekregen.
Bezoek aan Rotterdam, 3 november 1954, Fotograaf Wim van Rossum Anefo – Auteursrechthebbende Nationaal Archief, CC0
Tijdens de oorlogsjaren woonde Audrey in Arnhem met haar moeder Ella van Heemstra. Ze volgde danslessen aan de plaatselijke muziekschool. Na de bevrijding koos haar moeder voor haar een vervolgopleiding bij de befaamde Russische balletpedagoog Sonia Gaskell, die later het initiatief nam tot Het Nationale Ballet.
Studiofoto van Audrey Hepburn in haar Glory Days
Speciaal voor die lessen verhuisden Ella en haar 16-jarige dochter na de bevrijding naar Amsterdam, waar ze op 31 oktober 1945 werden ingeschreven in het bevolkingsregister. Klaargestoomd door Gaskell vertrok Audrey enkele jaren later naar Londen, om haar balletopleiding voort te zetten. Ze belandde uiteindelijk in Parijs, kreeg een filmrolletje en werd in Monaco ontdekt voor de rol van Gigi in het gelijknamige toneelstuk op Broadway. De rest is geschiedenis. complete artikel
Ik wist tot gisteren niet dat er ergens in Europa een land bestaat dat Transnistrië heet. Daar brachten de 11 voetballers van FC Sheriff verandering in. De club won volkomen onverwacht in de Champions League van grootmacht Real Madrid.
Maar om het nog iets ingewikkelder te maken: Fc Sheriff is wèl kampioen van Moldavië, want gedwongen door de UEFA hebben Moldavië en Transnistrië een gemeenschappelijke competitie.
Moldavië en Transnistrië behoren bij de armste gebieden van Europa, na Oekraïne. Goedbetaalde banen zijn moeilijk te vinden in een groot deel van Transnistrië, maar Sheriff dankt zijn naam en steun aan het grootste conglomeraat van de regio.
Sheriff is eigenaar van zo ongeveer álles in Transnistrië: een keten van benzinestations, een supermarktketen, een tv-zender, een uitgeverij, een bouwbedrijf, een Mercedes-Benzdealer, een reclamebureau, een sterke drankfabriek, twee broodfabrieken, een gsm- netwerk. En dus ook een voetbalclub.
De hertog en hertogin van Sussex, beter bekend als het powerkoppel Harry & Meghan sieren de cover van Time. Omdat ze allebei op de lijst van 100 meest-invloedrijke mensen staan, die dat Amerikaanse tijdschift jaarlijks maakt.
De veelbesproken cover van TIME
Er is in de VS en het Verenigd Koninkrijk enige opschudding onstaan over de cover van het blad. Omdat de vormgevers van Time nogal royaal zijn uitgeschoten bij het oppimpen van dit droomkoppel. bronartikel
Harry heeft er aardig wat haar bijgekregen en is in werkelijkheid een stuk langer dan Meghan en beiden hebben wel iets weg van hun wassen beelden bij Tussaud’s, stelt Vogue een beetje vilein.
Veel is er op internet niet te vinden over Anna Louise Simpson alias Miss AL Simpson. Ze komt uit Schotland en maakt ‘traditionele collagekunst’. Het voorbeeld hieronder maakt deel uit van een omvangrijk overzicht van haar werk dat hier is te bekijken.
Anna-Louise Simpson is een autodidactische kunstenaar met studio′s in haar geboorteland Edinburgh en meer recentelijk Londen. Ze groeide op met het kijken naar oude zwart-witfilms en het tekenen van de modebladen die haar moeder kocht. Haar oma was een geweldige naaister en als gevolg daarvan had ze als kind prachtige op maat gemaakte kleding. Deze combinatie van kunst en mode is Anna Louise bijgebleven en heeft haar een passie voor vintage films en pin-ups gegeven.
Na vele bezoeken aan New York is Simpson zich meer gaan toeleggen op graffiti en spraypainting. Het resultaat is een gemengde mix van street art, mode en prachtige glamoureuze dames… die zo lijken weggelopen uit de videoclips van Roxy Music en Robert Palmer.
De Tsjechische fotograaf Jan Langer, gespecialiseerd in documentaire- en portretfotografie, onderzoekt in zijn serie “Faces of Century” de onvermijdelijke veranderingen die optreden en zichtbaar worden als je ouder wordt. Als onderdeel van zijn grootschalige project bezocht de fotograaf ouderen die allemaal de kaap van 100 jaar zijn gepasseerd.
De serie bevat stuk voor stuk gepaarde foto′s van Tsjechische inwoners, die steeds een enorme tijdspanne beslaan. Elke reeks foto′s gaat vergezeld van een korte biografie van een persoon: een lijst van zijn vroegere en huidige woonplaatsen, hobby’s, status en levendige herinneringen.
“Ik vroeg me af wat er met de leeftijd verandert in een persoon en wat zo lang in de menselijke geest blijft. Bijvoorbeeld: Is een man alleen op hoge leeftijd en welke herinneringen blijven er aanwezig in het bewustzijn van een 100-jarige man?”
Wie kent deze foto niet? Elf paar schoenen bungelden boven de skyline van New York City. Het is september 1932, de Grote Depressie was op haar hoogtepunt. Werkloosheid en onzekerheid waren voelbaar in de stad en de hele wereld. Maar op West 49th Street was een pijler van hoop in aanbouw: de art deco-wolkenkrabber die bekend zou worden als 30 Rockefeller Plaza.
Maar helaas. Nep is van alle tijden. Hier is niet de toevallige lunch van 11 bouwvakkers zonder hoogtevrees vastgelegd. De 11 zijn wel bouwvakkers, maar, schrijft de Washington Post, de foto is in scene gezet.
De fotograaf zette de elf mannen zelf op de balk voor meerdere opnames – afbeeldingen die bedoeld waren als reclame voor het nieuwe gebouw. En de afgrond was minder diep dan hij lijkt. Op andere foto′s die die dag zijn gemaakt, is te zien hoe de arbeiders voetballen, Amerikaanse vlaggen omhooghouden of doen alsof ze op de stalen balk slapen. complete artikel
Geloof het of niet, maar momenteel voeren twee Nederlandse auteurs de legendarische bestsellerlijst van The New York Times aan. In de categorie paperback non-fictie verkochten Bessel van der Kolk en Roxane van Iperen de afgelopen week in de Big Apple van Amerika de meeste boeken.
Van der Kolk voert de lijst aan met The Body Keeps the Score, een boek over trauma′s die sporen achterlaten in het lichaam. In het Nederlands kwam deze titel uit onder de naam Traumasporen. Op plaats twee staat de vertaling van ′t Hooge Nest van Van Iperen. Dit boek, The Sisters of Auschwitz in het Engels, gaat over de twee vroegere bewoners van het huis waar de schrijfster zelf woont.
Ook nog de moeite van het vermelden waard is dat Carice van Houten en Halina Reijn bezig zijn met een verfilming van het boek. Van Iperen zelf werkt aan een vervolg op het boek, op basis van de brieven die ze er na de publicatie over heeft ontvangen. bronartikel
