‘Vulgaire’ dansen als bubbling zijn dit weekend niet toegestaan tijdens de straatparade op het Zomercarnaval in Rotterdam. De verontwaardiging is groot. ‘Dansen kan heel provocerend of vulgair zijn’, zo meldt het reglement van het Zomercarnaval. ‘Vooral met zijn tweeën, als bepaalde seksuele bewegingen op straat worden nagebootst. Dit is tijdens de parade niet toegestaan.’ Dit geldt specifiek voor ‘bubbling’, dat de organisatie beschouwt als een ‘provocerende, ordinaire dans’, die niet thuishoort op het Zomercarnaval.
Danslerares Tianna Isabella was in shock toen ze hoorde van het verbod, zegt ze. Isabella is drie jaar geleden naar Amsterdam verhuisd vanuit het Engelse Bristol. ‘Daar wonen veel Jamaicanen en die doen ook aan zomercarnaval. Als bubbling daar wordt verboden, ontstaat een volksopstand. Ondenkbaar. In Jamaica, waar mijn wortels liggen, doet iedereen aan bubbling, ook kinderen. In het Caribisch gebied bestaan dit soort dansen al heel lang, ze horen bij de cultuur.”
Ryansley Haize, vicevoorzitter van de organisatie, is verrast over alle ophef. ‘De nieuwe regels hebben niets te maken met mensen beperken in hun culturele uitingen. Meer met de aard van het evenement, het is een familiefeest en daar hoort seksueel getinte dans niet bij.’ Lees hier het complete artikel
Ik luister elk weekend naar álle interessante, nieuw uitgebrachte muziek, spel de recensies, bestudeer álle jaarlijstje om er zeker te zijn dat ik niets gemist heb. En tóch stuitte ik pas vandaag op de muziek van Ethel Cain. Met dank aan het Nederlandse weblog Sargasso die één van haar vijf video’s online zettte.
“Ethel Cain weet de existentiële verveling van de vroege jaren negentig goed te vangen. Merkwaardig, want ze is pas vijventwintig. Geboren in een fundamentalistisch christelijk gezin uit Florida experimenteerde ze aanvankelijk met christelijke muziek en gregorische hymnen“, stond er ter introductie bij de vreemde clip met die geweldige muziek.
Daarna begon een uitputtende zoektocht naar álles over en van Ethel Cain. Het overkomt me eens in de zoveel jaar. Plots weer een goudader geraakt.
Transgender Ethel Cain heet eigenlijk Hayden Silas Anhedönia (24), lees ik nota bene in Trouw. Ze groeide op als kind van een diaken in een Amerikaans stadje. Buiten kerkelijke kringen mocht ze naar eigen zeggen ‘niets kennen’. In haar tienerjaren besefte ze dat ze een transgender vrouw is. Het behoeft geen uitleg dat ze hierbij op weinig steun vanuit haar omgeving kon rekenen. “Het was ik versus mijn hele stadje”, zei ze er later over in een interview. Zie ook: The invention of Ethel Cain (The Line of Best Fit) Musician Ethel Cain nurses Gen-Z America’s broken heart (Vox.com) Ethel Cain’s American Nightmare (Them.us)
Daarna begon de fascinerende zoektocht naar álles wat Ethel Cain via online kanalen als Instagram, Tumblr en Soundcloud verspreidde en waarmee ze een heuse community van volgelingen opbouwde, waarmee ze kennelijk vorig jaar zelfs een concert in Amsterdam uitverkocht.
Wierook Ik luister dit weekend naar niets anders dan haar 11 singles en drie EP’s (‘Carpet Bed’, ‘Golden Age’ en ‘Inbred’). En natuurlijk haar officiële debuut-CD ‘Preachers Daughter’. Daarop staat ook het monumentale ‘Thoroughfare’ (hierboven). Het album klokt meer dan 75 minuten en werd door Crack Magazine, Sputnikmusic, Gigwise, Dazed, Clash Magazine, Paste Magazine en Flood Magazine uitgeroepen tot één van de beste albums van 2022.
Maar ja, die wierook lucht heeft Nederland nooit bereikt. Totdat de wind afgelopen weekend plots van richting veranderde. Leve de Muziek.
Omdat ze de Engelse taal beter beheerste dan haar echtgenoot, vertolkte de Braziliaanse Astrud Gilberto het nummer The Girl from Ipanema. Het liedje werd de grote klassieker van de bossanova en maakte de maandag overleden zangeres wereldberoemd, maar leverde haar slechts 120 dollar op.
Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van die zwoele bossa-nova evergreen ging journalist Thomas Vinciguerra van de Wall Street Journal op onderzoek uit. En hij ontdekte dat het meisje van Ipanema echt bestaat! Haar naam: Heloísa Eneida Menezes Pinto. Ik schreef er eerder over in dit artikel.
Heloísa Eneida Menezes Pinto, de échte Girl from Ipanema
Het orgineel van het legendarische bossa nova-nummer wordt gezongen door de Braziliaanse crooner Pery Ribeiro. Dan heet het nummer nog “Garota de Ipanema”. Het wordt een lokale hit.
Geloof het of niet: maar lang heb ik rondgelopen met het idee ‘iets te doen’ met het onwaarschijnlijke verhaal van Gert van der Graaf, maar uiteindelijk was iemand mij voor. Morgen gaat de documentaire ‘Take a Chance’ in première.Daarin is te zien hoe ABBA-zangeres Agnetha Fältskog een relatie kreeg met een Nederlandse vorkheftruckchauffeur uit Steenwijksmoer. En hoe dat almaar grimmiger werd.
Het verhaal begint in 1974. Gertje is acht jaar als hij ABBA het Songfestival ziet winnen. Het was de blonde zangeres, Agnetha Fältskog, die een verpletterende indruk op het ventje maakte. Hij komt in de documentaire zelf aan het woord en vertelt over haar ogen: ‘Ze waren schitterend. Ik werd hopeloos verliefd op haar.’ Het veranderde hem voor altijd.
Van kwaad tot erger Toen ABBA voor een evenement in Nederland was, spijbelde hij van school en fietste hij 50 kilometer om Agnetha te kunnen zien. Als volwassen man ging het met zijn fascinatie voor de mooie zangeres van kwaad tot erger. Hij verdiende inmiddels zijn geld op de vorkheftruck, leerde in zijn vrije tijd Zweeds en reed op alle momenten dat het ging naar het Scandinavische land en verzon van alles om de vrouw van zijn dromen daar dan toevallig te ontmoeten.
Zijn fascinatie voor de Zweedse superster gaat over in een ongezonde obsessie die uiteindelijk tientallen jaren zijn hele leven (en dat van haar) zou beheersen. Hij bezoekt meer dan dertig ABBA-shows en verstuurt honderden brieven naar zangeres Fältskog. Uiteindelijk besluit hij nóg een stapje verder te gaan en naar Zweden te verhuizen. Hij koopt een vakantiehuisje dat 800 meter verwijderd was van de ranch waar Agnetha zich na haar ABBA-carrière had teruggetrokken.
Het onmogelijke gebeurt Uiteindelijk gebeurt het onmogelijke: de zangeres en de Nederlander komen in contact en krijgen een relatie die twee jaar (!) stand hield. Er bestaat een foto uit die periode waarop Gert bij Agnetha thuis samen met haar op de bank zit en zij ontspannen in de camera kijkt.
Foto bij een artikel in de Zweedse krant Aftonbladet, gewijd aan de mysterieuze relatie.
Nadat Agnetha de relatie verbrak kwam de duistere kant van Gert echt naar boven. Hij begint weer brieven naar haar te sturen en gaat vaak bij haar huis langs.
Een zorgwekkende ontdekking Uiteindelijk doet Agnetha aangifte en de politie arriveert bij het huisje van Gert, waar ze een zorgwekkende ontdekking doen. Het hele huis hangt vol posters van Agnetha en zelfs naast zijn kussen bewaart hij een foto van haar. Gert krijgt een contactverbod van een jaar, maar blijft daarna opduiken. De Zweedse rechter veroordeelt Van der Graaf uiteindelijk, hij moet twee jaar het land uit.
En nog steeds heeft Van der Graaf gevoelens voor Agnetha. ‘Ik mis haar verschrikkelijk. Er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk’.
In Zweden was Agnetha Fältskog al een bekende naam voordat zij toetrad tot ABBA. Vijf jaar voor Waterloo scoorde ze daar al een nummer 1 hit met ‘Följ med mig’
In 1976 bracht Paul McCartney met zijn gezin een bliksembezoek aan Deventer. Hoe zat dat? In de VARA Gids een reconstructie.
Op donderdag 19 augustus 1976 rond drie uur ’s middags landt op Schiphol een privévliegtuig. Aan boord zijn ex-Beatle Paul McCartney, zijn vrouw Linda en hun dochters Heather (13), Mary (6) en Stella (4). Op de luchthaven worden ze opgewacht door Jan Slagt, die in Nederland al vaker voor de McCartneys heeft gewerkt. Hij heeft de opdracht gekregen om de familie in één keer door te rijden naar Deventer.
Linda’s Pictures Het is geen toeval dat de McCartneys uitgerekend deze IJsselstad hebben gekozen als bestemming voor een familie-uitje. Deventer staat namelijk al sinds de 15de eeuw bekend als drukkersstad. Een van de vele plaatselijke drukkerijen in 1976 is De Lange/Van Leer. Het bedrijf is er via zijn Engelse verkoopafdeling in geslaagd de opdracht binnen te slepen voor een nieuw fotoboek van Linda McCartney: Linda’s Pictures.
Omdat de Wings Over The World Tour een paar maanden stil ligt, verblijven de Mccartney’s in hun boerderij in Schotland. Tussendoor hebben ze alle tijd om even te komen kijken naar de drukproeven.
Acht fans Freelancefotograaf Martin Hollering krijgt die ochtend een tip over het bezoek van de McCartney’s aan Deventer. ‘Ik ben naar de drukkerij gereden en heb binnen een tijdje zitten wachten.’ Om kwart voor vijf ’s middags arriveert het gezelschap bij de drukkerij, waar ze worden opgewacht door acht fans. Alle details over het bezoek van de Beatles-zanger en zijn gevolg aan Deventer zijn terug te lezen in een bijdrage van Anne Hurenkamp die op 13 augustus 2016 is geplaatst op het blog BeatlesTalk.
Het boek Linda’s Pictures, met Paul op de cover, verschijnt twee maanden later in een oplage van 25.000 exemplaren.
Het was kennelijk het laatste concert van een 1,5 jaar durende tour na corona. Dus tijdens de toegift op Den Haag’s nieuwste en prachtige concertpodium ‘Amare’ werd alles anders.
Wat ook anders was. Ik zat voor het eerst in mijn leven létterlijk op de eerste rij. Ik ben er normaal gesproken niet zo van, maar terwijl ik stiekem even filmde, leek het heel even of Barbara mij toe zong…
Vergeet die pretentieuze titel boven dit bericht. Laat me dromen.
De Amsterdamse zangeres Janneke Kanteman brak in 1966, onder haar artiestennaam Karin Kent, door op het Songfestival van Knokke. Dat was met Dans je de hele nacht met mij, een vertaling van de hit Dance Mama, Dance Papa, Dance van Burt Bacharach en Hal David.
Songfestival te Knokke, de Nederlandse ploeg; voor Martine Bijl, Ronnie Tober, achter v.l.n.r. Margie Ball, Janneke Peper en Karin Kent
Het liedjesfestival werd live op televisie uitgezonden, waardoor veel Nederlanders er getuige van waren. In de weken hierna werd het nummer veel gedraaid op de radio en op 13 augustus 1966 bereikte het liedje zelfs de eerste plaats in de Veronica Top 40. Het was daarmee de eerste Nederlandstalige nummer 1 uit de geschiedenis van deze belangrijke hitlijst.
Een halve eeuw later is het liedje nog altijd niet vergeten. Met de naweeën van carnaval, maar vooral voor Valentijnsdag, nam Clean Pete in de woonkamer dit liedje recent opnieuw op:
