Vorige week vertrok ik voor een avontuurlijke zoektocht naar de oorsprong van alle regen die deze zomer zo hinderlijk aanwezig is. Schotland leek mij een redelijk zekere richting. Maar dat viel tegen. Een paar spatjes. Daar bleef het tot nu toe bij. Om wanhopig van te worden! Bijna had ik de moed opgegeven. Vandaag kwam de kentering op het eiland Mull. Schilderachtig mooi, volgens de auteur van de ANWB Goud-serie. Tussen de hoosbuien door probeerde ik die bewering op een foto vast te leggen. Daarna begon het digitale bijschilderen, want schilderachtig was die foto nog niet helemaal vanzelf. Hierbij het...
In Beeld
Het is moeilijk voor te stellen dat ik me op amper 350 km van de hel op aarde bevind. Totdat plots twee straaljagers laag over vliegen. De mannen aan de stuurknuppel blijken Libiërs met gewetenswroeging. Zij weigerden kolonel Ghadaffi’s opdracht uit te voeren. Die kwam er kort en goed op neer hun eigen opstandige ooms, tantes, neefjes, nichtjes, zonen dochters vader en moeder te bombarderen. Ik salueerde de Libische vliegers boven mij en wist niks beter te bedenken dan mijn vakantie op het o zo vredige Gozo gewoon maar te vervolgen.
De meest gebruikte super-8 film ooit, de Kodachrome 40 asa, is niet meer. De productie ligt al sinds 2006 stil. Als eerbetoon aan het bekende gele 3 minuten-film doosje, presenteert de Rotterdamse Kunsthal Rotterdam een bijzonder project van filmmaker Johan Kramer. Met zijn laatste voorraad maakte Kramer 25 portretten van 8-jarigen uit heel Nederland. Kramer filmde in ‘een typische super-8 stijl’, zoals vroeger familiefilms gemaakt werden. Het levert ontroerende kinderportretten op die oud lijken maar van nu zijn. meer over de expositie in de kunsthal
Bij mij riepen de foto’s die Yves Marchand en Romain Meffre van Detroit maakten, associaties op met het Cubaanse Havana. Door de afgebladderde gevels en door de sterk verroeste carrosserie van de auto’s heen, zie je de grandeur die de stad ooit moet hebben omgeven. De crisis betekende de nekslag voor de auto-industrie in de VS en de mokerslag voor Detroit waar Chrysler, General Motors en Ford ooit hun bruisende hoofdkwartier hadden. city in ruins detroit lives op youtube
Zie ik een foto, dan hoor ik een liedje. Zo verging het mij ook bij het bekijken van de prachtige Deense website 101 van Sofia Wraber en Nanna Kreuzmann. Sofia en Nanna fotografeerden jongens, mannen, babies en opa’s in alle leeftijden van 0 tot 101 jaar. Bij het bekijken van de portrettenreeks stokt de adem even. Op hun website kondigen Sofia en Nanna hun volgende project al aan: 101 foto’s van meisjes, vrouwen, babies en oma’s in alle leeftijden van 0 tot 101 jaar. Ik kan niet wachten. 101 het liedje: rolling stones – time waits for no one (mp3)
Afgelopen zomer zong Conny Stuart voor haar laatste keer wat voor weer het zou zijn in Den Haag. Amper vijf maanden later liggen er pákken sneeuw! Zoals op de Aryvan der Spuyweg ( ‘Arie woe?’). M’n zus schreef jaloers over de foto hiernaast vanuit Moskou: Wat een walgelijk mooie foto! Mooier vind ik de foto die ik kort daarna op de Waalsdorpervlakte maakte. De sneeuwwolken weggeblazen, schone polaire lucht.
Wie nog iets aparts zoekt voor aan de muur, moet maar eens naar de website van de US Geological Survey surfen. Dit wetenschappelijk instituut heeft nieuwe foto’s van de aarde online gezet waar iets vreemds mee is uitgehaald. Aan de opnames zijn valse kleuren toegevoegd die zijn geproduceerd door satelliet-sensoren. Het resultaat pakt kunstzinnig uit. Bekijk de aardwetenschap als omgetoverde schone kunst. De foto’s zijn afkomstig van de Landsat 5 en 7 satellieten. Normaal doen die dienst voor saai onderzoek, maar dit keer is een selectie van foto’s gemaakt, waarbij enkel en alleen naar de esthetische waarde is gekeken. Hebben...
Veel tijd had ik niet. Woensdagavond vliegen op Moscow Sheremetyevo; zondagavond terug. Ik deed een poging tot een rondje Rusland in vier dagen. Of het is gelukt? Oordeel zelf.
Voor het eerst in elf jaar won een Zuid-Afrikaans reclameburo een belangrijke prijs op een prestigieus reclame-festival in Frankrijk. Terecht want de video waarin aids-patiente Selinah 90 dagen lang liggend in bed is gefilmd zet de blasé geworden kijker volkomen op het verkeerde been. Lange tijd denk je te kijken naar de langzame, maar onafwendbare dood van het zoveelste Afrikaanse slachtoffer van deze gruwelziekte. Totdat aan het einde van de clip blijkt dat alles achterstevoren is gefilmd en je in werkelijkheid kijkt naar Selinah’s wonderbaarlijke genezing (met behulp van anti-retrovirale medicijnen). Hoe gaat het nu met Selinah? Een ploeg van...