It's in Dutch and about SOUND & VISION

Month:september 2012

Spinnen op Nadia Ali

In Urdu heet Nadia Ali نادیہ علی. Ze is geboren in Libië geboren uit Pakistaanse ouders. Die op haar vijfjarige leeftijd verhuisden naar de US of A. Laten we voor het gemak van daaraf zestien jaar overslaan en uitkomen op het debuut van Ali als frontvrouw van de popgroep iiO die debuteerde met “Rapture” en daarmee direct een millionseller noteerde.

Vanaf 2005 gaat Nadia Ali solo en dat zou me zijn ontgaan als ik haar niet voortdurend tijdens het spinnen en dankzij een digitale worp van Bertine Krol zou zijn tegengekomen. Deze Pakistaanse floorfiller trekt al fietsend nog altijd m’n aandacht met Crash & Burn.

Mama Leone koppelt Laibach aan Bino

Bino. Een Italiaanse zanger die beroemd werd met een Duitstalig nummer dat ook in Nederland een Top 10-hit werd.
Tijdens mijn recente verblijf in Slovenië hoorde ik een bevreemdende cover van het avantgardistische gezelschap Laibach. De schlagerhit Mama Leone van Bino is pure camp geworden.
Van Mamma Leone werden in 1979 in heel Europa en een beetje daarbuiten 20 miljoen exemplaren verkocht. Het lied gaat over een typische Italiaanse moeder die zich om alle mensen in haar dorp bekommert en dan plotseling overlijdt.

Bino zelf overleed overigens in oktober 2010 in Palermo. Hij werd 57 jaar oud. Geen idee of hij ooit heeft gehoord hoe zijn Mama Leone naar Sloveens model werd gekneed.

Hieronder mijn eigen mix waarin zowel het orgineel van Bino en de interpretatie van Laibach zijn verwerkt.

De mooiste televisie is niet op televisie

Ik heb het al eerder opgemerkt. De mooiste televisie zie je niet op TV, maar vind je op internet. Op Vimeo bijvoorbeeld kun je kijken naar de korte documentaire Everything is Incredible van Tyler Bastian en Cameron Trejo.
Bastian en Trejo volgen hierin Agustín uit Siguatepeque (Honduras). Ondanks zijn handicap – hij heeft als kind polio gehad – blijft Agustín zijn grote droom nastreven. Hij moet en zal zijn eigen helikopter bouwen. En daarin toont hij zich enorm vasthoudend gezien het feit dat hij er al sinds 1958 mee bezig is en er nog altijd aan bouwt. Het ontroerende portret van een doorzetter.

Waar een begin is een eind


Ja, fijn gefietst. Alleen maar mooi weer. Lekker gegeten en tóch nog afgevallen. Relaxt gezwommen als het te warm was. Veel gefotografeerd en eindelijk weer eens de tijd om alle muziek van de laatste maanden te beluisteren. Het was something like Olivia en wordt het ooit nog beter?
Niet teveel mijmeren. Gelukkig heb ik de foto′s nog. Dit zijn de herinneringen.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén