Lang voordat smartphones en digitale horloges bestonden, vertrouwden mensen op een bijzondere uitvinding om er achter te komen hoe laat het preciés was: de sprekende klok. Deze telefonische dienst verbond bellers met een opgenomen stem die op rustige toon de exacte tijd doorgaf. “At the third stroke, it will be…”
De allereerste sprekende klok was te horen in Frankrijk op 14 februari 1933, toen het Observatorium van Parijs een systeem lanceerde dat glazen schijven gebruikte, gesynchroniseerd met een hoofdklok.
Op 24 juli 1936 introduceerde Groot-Brittannië zijn eigen sprekende klok, beheerd door het General Post Office. De eerste stem was van Jane Cain, een Londense telefoniste die uit duizenden kandidaten werd gekozen vanwege haar heldere en geruststellende toon. Hier wordt de destijds beroemdste stem van Groot Brittannië geïnterviewd door de BBC. Hoe Brits wil je het hebben?
Decennialang was de sprekende klok een vast onderdeel van het dagelijks leven. Mensen belden om hun horloge gelijk te zetten, baktijden te timen of gewoon om te controleren of hun telefoon werkte.
Met de opkomst van mobiele telefoons, internet en tijdsignalen via radio en tv werd de dienst minder essentieel. Veel landen stopten ermee, waardoor het een nostalgische herinnering werd aan een analoog tijdperk. Toch zijn ze niet allemaal verdwenen: in Engeland – land van tradities – bestaat de dienst nog steeds! Bel 123 en je hoort de tijd, gesynchroniseerd met de atoomklok van het National Physical Laboratory. complete artikel