Mother first, Queen second! Máxima of the Netherlands shoots daggers at second daughter Alexia, 19, as she pops gum while watching the Olympic swimming https://t.co/8C4Y7HJp3opic.twitter.com/vwvHvBxaRz
Tijdens de eerste dagen van de Olympische Spelen gaat misschien wel iets teveel aandacht van sport- én persfotografen uit naar de aanwezigheid van de koninklijke familie op de tribunes. De Britse pers pakt uit met dit moment waarin prinses Alexia (onbewust?) alle aandacht naar zich toe trekt. Het mooist is echter de blik van koningin Maxima. Ik zou zeggen: verzin een onderschrift. De Daily Mail zag dit:
Images of the Dutch royals watching a swimming event at the Olympics on Sunday show the normally composed Queen Máxima appear irritated.
The source of the 53-year-old’s ire seems to be her daughter, Princess Alexia of the Netherlands, 19, openly chewing gum while absorbed in the 100 metre breaststroke final. A photo of the teenager shows her tongue poking out of her mouth, with gum clearly visible.
Meanwhile, a couple of seats away, the Queen can be seen watching the royal youngster, appearing to have an expression of annoyance on her face.
Dé foto van de Olympische Spelen van 2024 lijkt al genomen te zijn. Met in de hoofdrol: de Braziliaanse surfer Gabriel Medina (30).
Onder meer drievoudig wereldkampioen Medina moest aan de bak tegen de Japanner Kanoa Igarashi, de man tegen wie de inmiddels 30-jarige Medina op de vorige Spelen in Tokio het nog af moest leggen. Hij was dus op revanche belust en leek zich wel één te voelen met de golven. De Braziliaan werd voor zijn geslaagde sprong beloond met een score van 9,9, de beste notering tot dusver op de Spelen.
Jérôme Brouillet, professioneel fotograaf bij persagentschap AFP, maakte de spectaculaire foto. „De golven waren hoger dan we verwacht hadden. Medina bevond zich achterin de golf en ik kon hem eerst niet zien. Toen hij weer tevoorschijn kwam, heb ik vier foto’s geschoten, waarvan deze. Het is niet echt een surffoto, dus het trekt de aandacht van meer mensen.” complete artikel
Ik behoor tot het uitstervende ras dat toeleeft naar 31 augustus 2024. Een datum die mij als radioliefhebber – alweer 5ó jaar geleden|slik – in het geheugen staat gegrift. Radio Veronica, een toen nog illegale maar immens populaire zeezender, moest die historische dag onder grote politieke druk de uitzendingen staken.
Ouwelullenzender Radio 5 staat in alle de programma’s die dag uitvoerig stil bij de zeezenders van weleer. Noordzee, Veronica, Caroline, Mi Amigo: tussen 06.00 en 18.00 uur worden herinneringen opgehaald. Met name Veronica schudde het radiolandschap op met de introductie van horizontale programmering (dezelfde stemmen op vaste uren) en natuurlijk met de komst van een wekelijkse hitparade. De Veronica Top 40. We kunnen tegenwoordig niet meer zonder lijstjes.
Meisje vol geplakt met ‘Radio Veronica’ stickers tijdens een demonstratie op Binnenhof voor behoud van de radiozender (piraat). 28-6-1973 Collectie NA/Anefo/Fotograaf onbekend
Opa vertelt: Het was de toenmalige CRM-minister Harrie van Doorn die zich liet belobby’en door de machtige omroepzuilen in Hilversum om een einde te maken aan de succesvolle radiozenders. Een gigantische demonstratie met naar schatting 150.000 deelnemers kon het tij niet meer keren. (zie foto hierboven)
Het was de allereerste demonstratie waar ik als toen 15-jarige in meeliep.
Het legendarische zendschip van Veronica ligt nog altijd aan de NDSM-Pier in Amsterdam-Noord. Op het schip vindt op 31 augustus een reünie plaats. Vanaf 12.00 uur zal Radio 192 de uitzendingen vanaf de legendarische Norderney verrichten. Radiolegendes als Tineke, Ad Bouman, Leo van der Goot, Erik de Zwart en Rob Stenders zullen in de uitzendingen hun verhaal vertellen.
Voor het tijdsbeeld: Dít waren de meest verkochte 45 rpm-singles in dat allerlaatste weekend van Radio Veronica.
Op zaterdag 31 augustus kun je bij Beeld & Geluid op exact hetzelfde moment als 50 jaar geleden de laatste uitzending vanaf zee terugluisteren. Voor wie daar niet bij kan zijn: hier is dat laatste uur:
Wist ik niet: Toen apotheker dr. John Stith Pemberton Coca-Cola in 1885 uitvond, gebruikte hij cocaïne als een van de hoofdingrediënten. Dit kwam van een extract van de coca-bladeren, wat de “Coca” in de naam verklaart. Het drankje bevatte circa 9 mg per glas. Ter vergelijking: een lijntje cocaïne bevat meestal zo’n 50 mg.
Charles Blount, Creative Commons
In 1901 begon Asa Candler, zakenpartner van uitvinder Pemberton, met het aanpassen van de formule van Coca-Cola om de cocaïne te verwijderen. Nieuwe inzichten maakten dat cocaïne een slechte naam kreeg. Tegen 1903 was de cocaïne grotendeels uit de formule gehaald en vervangen door suiker en cafeïne. Tegen 1929 was het proces van de-cocaïnisering van coca bladeren geperfectioneerd, waardoor Coca-Cola volledig vrij was van cocaïne. complete artikel
De mooiste badplaats van de lage landen is volgens een artikel in EW Magazine De Haan. Het is er één en al discretie wat de klok slaat. In de magnifieke huizen aan de kronkelende wegen van de Concessie vlak bij het brede zandstrand vieren al generaties lang welvarende Walen, Vlamingen, Noord-Fransen én Nederlanders vakantie. En ze laten elkaar met rust. De grandeur van villawijk de Concessie is ongeëvenaard.
Foto: Marc Ryckaert. Wikimedia Commons
De Vlaamse Noordzeekust is niet lang. Van Knokke naar De Panne is het 65 kilometer. Twee uurtjes op de racefiets. Zeeland alleen al heeft 650 kilometer kust. Nederland is niet ruim bedeeld met mooie kustplaatsen, maar de Belgen hebben er echt een potje van gemaakt. Na de Tweede Wereldoorlog is vrijwel alles wat grandeur en historie uitstraalde, vervangen door brute, grauwe hoogbouw.
Zo niet De Haan. Dit stadje van onverzettelijke Vlamingen op nog geen 20 kilometer van Brugge biedt al 45 jaar koppig weerstand tegen opdringerige projectontwikkelaars, zwakke bestuurders en geldbeluste huiseigenaren. De Haan (5.200 inwoners) is daardoor ontegenzeggelijk de mooiste badplaats aan de continentale kant van de Noordzee. complete artikel
Ik ben groot geworden met Wieteke van Dort. En jeugdhelden, die blijf je trouw. Op latere leeftijd streek ik ook neer in haar Den Haag, de hoofdstad van Indische Nederlanders. Diezelfde stad die ooit zo mooi door Van Dort alsvolgt werd bezongen:
We kunnen hier heus wel Indisch eten thuis klaarmaken Sambal goreng telor lontong tahoe pecis Alleen de buren hebben het niet zo graag
En we kunnen hier ook heus wel tropische planten kopen Zoals bijvoorbeeld kembang sepatoe Dat noemen ze hier hiBIScus En allerlei varens, canna′s, gerbera’s, orchideeën Maar het staat hier in de huiskamer toch heel anders Dan daar in de vrije natuur ja
Ach kassian het is voorbij Kassian het is voorbij Den Haag, Den Haag de weduwe van Indië ben jij
Het zijn passages uit het weemoedige ‘Arm Den Haag‘ die Wieteke van Dort zong in haar rol als de Indische Tante Lien. Als je ziet hoe de huidige ‘woke-generatie’ de Zwarte Pieten-discussie de voorbije jaren naar een kookpunt bracht, is het nog maar de vraag of Van Dort anno 2024 bij de omroepbazen nog kans had gemaakt met zo’n stereotyperende creatie als die van Tante Lien.
Het waren andere tijden. Direct na de eerste aflevering van de Late Late Lien Show kwamen bij de VARA 3000 brieven binnen.
Vooral van Nederlanders met Indische roots. Zij hadden veel waardering voor haar liedjes en verhalen over die periode.
Vanwege het grote succes besloot Van Dort ook weer op te gaan treden.
Tante Lien was een graag geziene gast bij oud-militairen, op Pasar Malams (Indische markten) en op Indische feestavonden. Het typetje was zelfs in Indonesië populair. Daar deed een deelnemer aan Indonesia Got Talent verkleed als Tante Lien mee met een van haar bekendste nummers, ‘Geef mij maar nasi goreng’.
Hit in Indonesië Als je een kijkje op YouTube neemt, zie je pas hoe ongekend populair dat nummer van Wieteke van Dort in het hedendaagse Indonesië nog altijd is, gezongen door lokale jongeren in een meestal onherkenbaar soort Nederlands.
De beste ‘cover’ die ik tegenkwam is van het Indonesiche jazztrio NonaRia, wat staat voor ‘vrolijke dames’. Ze speelden ‘Geef mij maar Nasi Goreng‘ van Wieteke van Dort in de toko, annex boekwinkel, annex koffieshop ‘Kios Ojo Keos’ in Djakarta. Na de eerste noten gaat er direct een golf van herkenning door de krappe ruimte. ‘Do you know it?!’, vraagt zangeres Nesia Medyanti Ardi. Wieteke van Dort verliet haar geboorteland noodgedwongen als 14-jarig meisje. Gelukkig schallen haar liedjes daar 67 jaar later nog altijd vrolijk rond.
