NasNico

It's in Dutch and about SOUND & VISION

Morrison Hotel verwoest

Branden zijn aan de orde van de dag in Los Angeles. Zo ging op 2e Kerstdag een vier verdiepingen tellend gebouw in vlammen op dat al tien jaar leegstond. Twintig daklozen die het verlaten pand als overnachtingsplek gebruikten kwamen met de schrik vrij. En toch ging het bericht over juist deze brand de wereld over.

Reden: het door brand verwoeste complex deed ooit dienst als hotel, waar de leden van The Doors, de groep rond de charismatische zanger Jim Morrison, zich lieten fotograferen voor de hoes van hun vijfde album Morrison Hotel.

De ster van Morrison was toen tanende. De sexy rockgod uit de begindagen was hij al even niet meer. Hij gebruikte massa’s drugs, liet zijn baard groeien en was – getuige foto’s uit die periode – inmiddels ook flink aangekomen.
Morrison Hotel – een album over liefde, existentialisme, geweld en Amerika – werd een comeback om in te lijsten. The Doors verkochten ineens meer dan een miljoen lp’s in drie dagen tijd.

De receptionist
Hoesfotograaf Henry Diltz op Facebook. „Reizigers en dronkaards konden daar hun roes uitslapen, voor maar 2,50 dollar per nacht. Dat prachtige raam in de gevel met de rode letters Morrison Hotel was mijn favoriete deel van het hotel”. Alleen: de receptionist had helemaal geen zin in een fotoshoot met een paar omhooggevallen rockgoden.
Na wat foto’s te hebben geschoten voor het raam, renden ze – toen ze zagen dat de receptionist verdwenen was – naar binnen, ploften ze neer voor het raam en kon Henry zijn werk doen. „Ik heb één filmrolletje kunnen opmaken, waarna we werden gevraagd te vertrekken”, vertelde hij daar eerder over.


Op sociale media smeken fans ondertussen – bijna 55 jaar later – om een restauratie van het gebouw. Bijzonder niet? Anderen willen dat de etalage, met de iconische letters, bewaard zal worden en ondergebracht zal worden in een museum. Ook Henry Diltz hoopt op een herstel. „Het is zo’n historische plek, een historische naam”, zei hij. „Ik hoop dat het niet verdwijnt.” complete artikel

Geen Mariah, geen Wham!

In de aanloop naar 25 december is er geen ontkomen meer aan en gaat bij mij de radio voor een paar weekjes uit. Zo bescherm ik me tegen de terreur van gemakzuchtige playlists, gevuld met elk jaar dezelfde kerstgezelligheid van Wham tot Mariah Carey en alle al net zo grijsgedraaide klassiekers daar tussenin.

De Top 2000 is om diezelfde reden ook al geen beter alternatief. Zo ontstond bij mij in de laatste maand van het jaar een remedie die wél werkt. Omdat er geen nieuwe muziek meer wordt uitgebracht tijdens de feestdagen, is er alle tijd om de interessantste platen van het afgelopen jaar nog een keer de revue te laten passeren en op de juiste volgorde te zetten.
De mooiste van 2024 is (voor mij)…

Nog zo’n particuliere traditie. Rondom de kerstdagen luister ik naar Sufjan Stevens. In Songbook and other stuff schrijft Stevens over het vieren van kerst in zijn jeugdjaren in een disfunctionerend gezin. Pas veel later is hij het sentiment en de melancholie van de liedjes gaan omarmen. Misschien zijn de honderd (!) kerstliedjes die Sufjan door de jaren heen samen met vrienden en familie opnam wel een therapeutische uitwerking hiervan.

De complete verzameling verscheen in de vorm van twee luxe 5CD-boxen: Songs For Chistmas (2006) en Silver & Gold (2012) en later ook op vinyl. Soms zijn de nummers heel gelaagd en rijk gearrangeerd, vol strijkers en blazers en dan weer kleine, ingetogen liedjes met alleen gitaar of piano.
De vrienden en familieleden zijn te horen in talrijke achtergrondkoortjes waarin de la-la-la’s en de ooh-ooh’s je met regelmaat om de oren vliegen.

Toegegeven: hónderd liedjes is wellicht toch iets teveel van het goede. En dus bracht ik de collectie in een vlaag van digitale huisvlijt terug tot dertig meest betoverende. En het resultaat is -als ik zo vrij mag zijn- ‘bedwelmend mooi’!

Zo’n tien jaar geleden waagde Mark Hinog zich voor The Verge aan een uitgebreid artikel, waarin hij alle honderd kerstliederen van Stevens recenseerde en rangschikte ‘From Worst to Best‘. Met hier als winnaar Christmas In The Room, afkomstig van de achtste (!) kerstplaat.
Het nummer is door Sufjan Stevens vrijgegeven om te delen met iedereen die zoekt naar een alternatief voor Carey’s All I Want For Christmas Is You en Wham’s Last Christmas. Hierbij:

Spoorloos na YouTubeconcert

De Iraanse zangeres Parastoo Ahmady is opgepakt omdat ze zonder hijab een optreden gaf. De 27-jarige baarde opzien met het concert op YouTube, waar zij tegen de geldende kledingvoorschriften in géén hoofddoek droeg. Er hebben tot nu toe 1,7 miljoen mensen naar de video gekeken. Ahmady wordt in de reacties veelvuldig geprezen voor haar moed, schrijft Deutsche Welle.

Foto van Parastoo Ahmadi, 10 sept 2024. Hosseinronaghi-bewerking Yann

De advocaat van de zangeres, Milad Panahipour, weet nog altijd niet waar ze wordt vastgehouden. “Helaas weten we niet wat de aanklachten zijn tegen mevrouw Ahmady en wie haar heeft gearresteerd.” Ook twee van de muzikanten van Ahmady zijn opgepakt.

De weerzin tegen de strenge kledingvoorschriften in Iran zijn de afgelopen jaren gegroeid. In 2022 vonden er massale protesten plaats nadat de religieuze zedenpolitie de 22-jarige Jina Mahsa Amini had doodgeslagen omdat ze haar hijab niet op de juiste manier droeg.
Bronartikel

Handjeklap met Tom Waits

Moerwijk Forever

In Moerwijk Forever zien we de Haagse wijk Moerwijk door de ogen van de kinderen die er wonen. Als vertellers van hun eigen verhaal hebben ze hun dagelijkse bezigheden, dromen en uitdagingen in beeld gebracht. Kinderen van de P.Oosterleeschool en andere jongeren uit de wijk fotografeerden in het afgelopen jaar plekken in de wijk die voor hen van waarde zijn. 

Zie ook: ‘Dit gaat over onze levens’, reportage in Trouw
De tentoonstelling is tot 18 mei 2025 gratis te bezoeken in het Fotomuseum Den Haag. Reserveer hier alvast tickets.

Zoeken op internet (1999)

Het was op een verjaardag dat ik aan de praat raakte met één van mijn ooms. Dat was makkelijk omdat ie net als ik zo van ‘goede muziek’ hield. Zo vertelde hij dat ie in elke stad die hij bezocht en waar hij een platenzaak zag, naar binnen ging om te vragen of zij ook ‘The African Beat‘ van Art Blakey in huis hadden. Dat heeft hij jaren zonder resultaat vol gehouden.

Ik had toen net het internet ontdekt en pochte dat je daar alles kon vinden en kopen. Voor alle duidelijkheid: het was vér voor de dagen van Amazon en Bol.com en ook de zoekmachines van Google moesten nog uitgevonden worden.

Maar belofte maakt schuld. Via AltaVista, een pre-historische voorloper van Google, kwam ik in contact met een lokale jazzliefhebber in Canada, Reggie Harrison, die mij – of liever gezegd mijn oom – wel wilde helpen.
Tot mijn grote verrassing kreeg ik op 7 maart 1999 een reactie op mijn mail.
Omdat ik álles bewaar kan ik die zelfs hier nog laten zien. Reggie schreef:

Lang verhaal kort: die Art Blakey-CD belandde vanuit Japan via Canada in mijn brievenbus en van daaruit bij mijn favoriete oom. Het was toen wel duidelijk: mooie tijden waren aangebroken!

Een kwart eeuw later is mijn oom er niet meer. Bij zijn uitvaart vertelde één van zijn dochters dit verhaal. En na een gepaste herdenkingsstilte klonk de meest verrassende muziek die ik ooit op zo’n oer-Hollandse begrafenis hoorde.

De Haagse grachtengordel

Gruwelijk, maar waar: alle Haagse binnengrachten zijn tussen 1640 en 1904 gedempt. Zo’n twintig jaar geleden begon de gemeente Den Haag gelukkig in te zien, wat er met het overkluizen van al die stadsgrachten was aangericht. Inmiddels is de levendigheid aan de in ere herstelde ‘Haagse grachtengordel’ weer helemaal terug.

Ooie vaart goed

Zo werd in 2014 is de Dr. Kuyperdam afgebroken en de Dr. Kuyperbrug gebouwd. In datzelfde jaar is de overkluizing bij de Noordwal/Veenkade verwijderd. Hier is weer een vrolijk stuk stad ontstaan. En in 2022/2024 is de overkluizing (lange brug) bij de Piet Heinstraat verwijderd en is de open gracht voor het eerst sinds 1900 weer zichtbaar.

Inmiddels winter, keert de rust op de Haagse grachten terug. Verdwenen zijn de rondvaartboten, kanoërs en luidruchtige party-boten. De eenden en zwanen hebben het water terugveroverd.

Wat rest, is wat ‘bestemmingsverkeer’, zoals op bovenstaande foto die ik maakte tijdens een kille winterwandeling langs het water van de Veenkade.

Nieuw Chopin-stuk ontdekt

In een bibliotheek in New York is een manuscript gevonden met een ultrakort pianowerkje met de naam Chopin erboven. Als het authentiek is, is het een bijzondere vondst.

Het manuscript kwam in de lente tevoorschijn bij het uitpluizen van een in 2019 geschonken collectie van A. Sherrill Whiton, een fervent autografieënverzamelaar. Als het een echte, onbekende Chopin is, is dat tamelijk uniek.

Jeffrey Kallberg, musicoloog aan de Universiteit van Pennsylvania, ziet bewijs voor de authenticiteit van het manuscript: het papier en de inkt zouden overeenkomen met bekende handschriften van Chopin, net als zijn specifieke manier van het noteren van de f-sleutel. complete artikel

Pianist Lang Lang nam het herontdekte stuk op voor The New York Times.

Pagina 2 van 100

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén