NasNico

Till Lindemann kennen jullie het best als de zanger van Rammstein, maar de man is zoveel meer. Zo is hij ook acteur en schrijft hij gedichten, die in niets te maken hebben met de muziek van Rammstein.

Lindemann groeide op in de voormalige DDR. Hij werkte in zijn jonge jaren als schrijnwerker, mandenvlechter, galerijtechnicus en wagenmaker. Maar zijn voornaamste wapenfeit uit die tijd was dat hij Europees jeugdkampioen op de 1500 meter zwemmen werd en daarna zelfs werd genomineerd voor de Olympische Spelen van 1980 in Moskou.

Playboy
Hij werd op het laatste moment van deelname uitgesloten omdat hij tijdens het Europees jeugdkampioenschap in Rome zonder toestemming het hotel was uitgelopen om – geloof het of niet – een Playboy! tijdschrift te kopen. Geen idee of het klopt. Ik citeer slechts zijn biografie op Wikipedia.

Maar nu – veertig jaar later – strijkt Till Lindemann in een compleet andere gedaante alsnog in Moskou neer. Om zijn karakteristiek donkere stem op te zetten en nu eens in het Russisch te zingen over ‘Lubimiy Gorod’, ofwel zijn ‘geliefde stad’, speciaal opgenomen voor de Russische film ‘Devyatayev‘.
Er zijn meerdere videoversies in omloop. Zoals deze zwaar patriottistische, waar De Eeuwige Leider Vladimir Putin ongetwijfeld een beetje nat van wordt. Maar dit is de officiële versie:

Hoewel in 2013 onverwacht het doek viel voor de legendarische muziekspeler Winamp, wordt hij door een fanatieke groep supporters op internet in leven gehouden. Ook ik gebruik het programma nog altijd om m′n favoriete muziek mee af te spelen op de computer.

De aanhoudende populariteit heeft Winamp niet in de laatste plaats te danken aan de Milkdrop plugin. De fascinerende, kleurrijke, hallucinerende en bij vlagen behoorlijk psychedelische beelden zorgen voor een passende visualisatie bij de afgespeelde muziek.

Milkdrop werd in 2001 door techneut Ryan Geiss ontwikkeld. Geiss was zijn tijd ver vooruit en is dat ook altijd gebleven. In 2001 lukte het hem dus voor het eerst om – via assembleertaal – muziek te voorzien van hallucinogene, muziek-reactieve real-time animaties. Ik kijk er bijna elke dag wel even naar en na al die jaren zie ik nog steeds beelden die ik niet eerder zag. Het is een wonder.

VJ-sets
Nog steeds ontwikkelt Geiss apps en visuals die er voor zorgen dat je muziek voorzien wordt van kekke beelden, die continu in beweging zijn. MilkDrop bestaat nog steeds. Tegenwoordig onder de naam ‘ProjectMilkSyphon‘. Het stelt plugins beschikbaar voor Mac, Windows en Linux, iTunes en Winamp en nu zelfs ook voor mobiele versies voor Android en iOS.

Verlang je ook terug naar dit soort nostalgische beelden bij je tracks of complete VJ-sets? Surf dan voor meer info en alle technische details gerust eens naar de site van Mac software company vidvox.com en bekijk de mogelijkheden. 
Complete artikel op Partyscene.nl

Jackie Venson is onbekend bij het grote publiek. Zelfs als je de zoekmachines van Google overuren laat draaien, kom je niet bijster veel informatie tegen.
Op Bluestownmusic.nl vind ik uiteindelijk dit artikel.

Geïnspireerd door haar vaders carrière besluit Jackie naar de Berklee College of Music te gaan.  Ze studeert compositie en studio productie maar wat een droom van haar was wordt al snel een zeer depressieve periode. Ze heeft totaal geen plezier in het maken van muziek en haar studie maar zet toch door.

Tot ze in 2011 iemand helemaal ziet los gaan op zijn gitaar en besluit: dat wil ik ook. Ze maakt het laatste jaar van haar studie af en richt zich in haar vrije tijd op het gitaar spelen. Drie jaar later brengt ze haar eerste album uit: ‘The Light In Me’ en brengt ze sindsdien regelmatig een EP, live album of studio album uit.

De albums die tot nu toe zijn verschenen, krijgen goede kritieken en ondanks alle opwindende concerten in het pré-corona tijdperk, blijft een doorbraak naar het grote publiek uit. Geen idee waar dat door komt.
Misschien wel om de wereld te overtuigen is het complete ‘Live in Texas’ concert integraal op YouTube gezet. Oordeel zelf.

Finland, wanneer hoor je eigenlijk iets over Finland? Oké, er is natuurlijk die autocoureur Kimi Räikkönen, en vroeger had bijna iedereen natuurlijk een mobiele telefoon uit Finland: de Nokia. Maar verder?

Muziek uit Finland kom je al helemaal niet dagelijks tegen. Mooi dat in de rubriek ‘Closing Time’ op Sargasso wordt verwezen naar de band Värttinä.
Ik heb vijf albums van ze.

Värttinä was heel even heel hip en ze deden ooit zelfs een tour langs de bekende poppodia in Nederland. Iedereen wilde die drie blonde zangeressen wel ‘ns zien. En horen, ook al verstond je er niks van, wat zongen ze toch, wat zeiden ze tegen ons?