Hsu Sho-Er en Chang Wan-Ji runden een wasserij in Taichung, Taiwan. Daar werd jarenlang veel kleding niet opgehaald. In 2020 begon hun kleinzoon, Reef Chang, hen aan te kleden met deze achtergelaten kledingstukken. Hij maakte foto’s en plaatste die online om hun humeur op te vrolijken.
Hoewel ze aanvankelijk sceptisch waren, genoten ze van het project. Het werd een vrolijke uitdrukking van hun stijl en een viering van ouder worden én duurzaamheid. complete artikel
Het project trok veel aandacht. Mijn veel gebruikte chatbot (Copilot) komt naar aanleiding van dit bericht zelfs met een heuse ✨ Kernboodschap:
Het verhaal benadrukt hoe mode, plezier en duurzaamheid samenkomen, en hoe zelfs vergeten kleding een nieuwe betekenis kan krijgen.
Het Londense Design Museum brengt eind november een tentoonstelling met objecten en schetsen uit de archieven van de Amerikaanse filmregisseur Wes Anderson, bekend van kleurrijke, fraai vormgegeven speelfilms als Grand Budapest Hotel en The French Dispatch.
Anderson maakte meer films in die eigen, kenmerkende stijl maar The Grand Budapest Hotel, over de bitterzoete avonturen van hotelconciërge monsieur Gustave, zette als stijlstatement toch wel de toon. Door de kleuren in Andersons filmwereld: het roze, het scharlakenrood, de paarse piccolokostuums. Maar ook door de strakke symmetrie in het beeld, de eigenaardige karakters en heimwee naar de gloriedagen van de Alpenhotels, toen er nog sneeuw viel en telefoons nog draaischijven hadden. Dit zijn een paar van die plekken waar regisseur Wes Anderson inspiratie uit putte (of andersom).
Hotel Belvédère aan de Furkapas is een ware ‘Wes-plek’. Het werd gesloten omdat van het uitzicht, de machtige Rhônegletsjer, weinig meer over is.Tot de grandeurhotels in Midden-Europa die het woelen van de tijd hebben doorstaan, behoort zeker het Corinthia in Boedapest. In dat hotel uit 1896 heeft Wes Anderson inspiratie opgedaan voor zijn The Grand Budapest Hotel.De Dresdner Molkerei stond model voor de patisserie van Agatha in The Grand Budapest Motel.
Op haar nieuwe album ‘Cancionera’ gaat Natalia Lafourcade ver terug naar haar diepste Mexicaanse roots. Alles werd live vastgelegd, zonder opsmuk, in één enkele sessie. En alsof het allemaal al niet mooi genoeg is, heeft ze alle 14 nummers van het vijf kwartier durende prachtalbum ook nog eens volledig gevisualiseerd. Je kunt het allemaal bekijken via deze playlist.
In de categorie ‘Internationaal’ bij de Global Photography 2025 kwam fotograaf Savadmon Avalachamveettil (onthou die naam!) als eerste over de streep. Zijn prijswinnende plaat heeft als titel ‘MahaKumbh – World’s Largest Gathering’.
Wat zien we hier? Met as besmeurde hindoeïstische heilige mannen (Naga Sadhus) stormden bij zonsopgang de heiligste rivier van India, de Ganges, in op de eerste en belangrijkste badingsdag van het Kumbh Mela-festival.
Het juryrapport spreekt van ‘een buitengewone uiting van menselijke eenheid, spirituele energie en collectief bewustzijn.’
Geloof het of niet, maar er bestaat ook een prijs voor minimalistische straatfotografie. En – eerlijk is eerlijk – daar zit genoeg prijzenswaardigs tussen.
Geselecteerd uit meer dan 7.000 inzendingen wereldwijd, laten winnende en eervolle vermeldingen zien hoe stedelijke chaos kan worden gedestilleerd tot momenten van stille kracht.
Selaru Ovidiu verdiende Straatfotograaf van het Jaar met zijn foto ‘Together’, “een treffend voorbeeld van de emotionele diepgang van minimalisme”, vertaalt Google de tekst op Design You Trust nogal hoogdravend. complete artikel
De volledige galerij biedt “een meeslepende kijk op hoe minimalistische straatfotografie visuele verhalen op wereldschaal blijft herdefiniëren“.
Je kan van het ene eiland naar het andere eiland zwaaien, zo dichtbij ligt het, en toch kom je 21 uur later aan als je van Little Diomede naar Big Diomede reist. Dat komt omdat ze door de verschillende continenten in verschillende tijdzones leven. De afstand tussen de twee eilanden is 3,7 kilometer om precies te zijn, waardoor op deze plek de VS en Rusland geografisch gezien het dichtst bij elkaar liggen.
NASA-foto, genomen vanuit de MISR-satelliet, met links Rusland en rechts het uiterste noordwesten van Alaska. Daartussen de Diomedes eilanden.
De Russische inwoners op Big Diomede en de Inuït op Big Diomede en Little Diomede leefden allen lange tijd harmonieus samen. In de winter bevriest het water tussen Big en Little Diomede en daardoor liepen de bewoners zelfs van eiland naar eiland.
Koude Oorlog Totdat de Koude Oorlog roet in het eten gooide. De inwoners van Big Diomede werden gedwongen te verhuizen naar het vasteland van Siberië en er werd een militaire basis op Big Diomede geplaatst. De grenzen tussen de Verenigde Staten en Rusland werden gesloten, waardoor familieleden elkaar niet meer konden zien. The Ice Curtain wordt dit ook wel genoemd.
Beide eilanden, gezien vanaf het noorden van de Beringzee. Foto uit 2006
Sinds 1989, het jaar van de val van de Berlijnse muur, mogen de inwoners van Little Diomede en de ex-inwoners van Big Diomede elkaar weer opzoeken. Maar dit gebeurt niet vaak. Het contact is verwaterd en bovendien is het een lange tocht en zijn vooral de weersomstandigheden vaak onvoorspelbaar. (bronartikel)
Het Amerikaanse Little Diomede Island ligt op minder dan vier kilometer verwijderd van de internationale datumgrens en Rusland.
