Waxahatchee eindigde met ‘Saint Cloud’ hoog in mijn jaarlijstje van 2020. Vier jaar later rijdt Katie Crutchfield met ‘Tigers Blood’ via een prachtige omweg verder. In een pickup-truck natuurlijk, niet toevallig op beide platenhoezen aanwezig.
De liedjes zijn nog wat pakkender geworden, alsof Crutchfield eindelijk doorheeft dat ze met haar fraaie, een beetje Sheryl Crow-achtige stem zich ook best als popzangeres kan profileren. Bored is bijvoorbeeld een overtuigend Springsteen-achtig rockliedje .
Alle liedjes winnen bij iedere beluistering aan kracht. Op haar zesde album als Waxahatchee lijkt ze eindelijk echt te laten horen wat ze als zangeres en liedjesschrijver in huis heeft. complete artikel