NasNico

De grillige Ierse singer-songwriter Damien Rice maakte twee CD’s: O en 9.
Op de mooiste momenten zong Lisa Hannigan mee, zijn ultieme muze met wie hij ook in een ingewikkelde liefdesrelatie belandde. Gevraagd naar de belangrijkste gebeurtenis in zijn leven, zei Rice ooit in een interview: “De mooiste was toen ik Lisa voor het eerste ontmoette, het pijnlijkste moment was toen ze niet meer met me wilde praten”.

Uit meerdere interviews komt wel naar voren hoe moeilijk het was om met het genie Damien Rice samen te werken, laat staan samen te leven. Ik moest er aan denken toen ik een tv-registratie terugzag met een live uitvoering van The Blowers Daughter die tot op de dag van vandaag door merg en been gaat.

Hannigan is – anders dan op de CD – niet in staat om bij deze opname haar tweede stem aan te bieden. Aan het eind van deze solo-uitvoering staart ze hulpeloos naar de grond.
Volgens de overlevering kwam een einde aan de relatie toen Rice haar nogal lomp meedeelde dat ze niet langer in zijn band gewenst was omdat ze hem in zijn creativiteit zou belemmeren.

9 Crimes
Daar lijken beiden nooit meer helemaal overheen te zijn gekomen. Nu.nl sprak in 2012 met Lisa Hannigan: ‘Zodra Damien Rice ter sprake komt slaat ze haar ogen verlegen neer. “Het was heftig, ik vind het nog altijd moeilijk om erover te praten. Toevallig hoorde ik 9 Crimes laatst op de radio en ik kon alleen maar huilen. Het is zo mooi.”
Rice zelf verdween na de pijnlijke breuk van de aardbodem. Halverwege die periode van mysterieuze afwezigheid stuitte een medewerker van het muzikale maandblad Lust for Life bij toeval op de getormenteerde Ier in Kaffibarinn, een café in – of all places – Reykjavik. Glen Hansard van The Frames zou daar een verrassingsconcert geven.

Ik raakte er aan de praat met een sjofel uitziende vent van ergens achter in de dertig. Onverzorgde baard, plakkerig haar, Iers accent, kreukelig paars colbertje – maar humor had ‘ie wel, en hij wist bijzonder veel van muziek. Al kon ik er vanwege de drank en z’n accent niet veel van verstaan.

Toen zijn ‘gezond aangeschoten’ drinkmaat het podium werd opgeroepen, zijn half gesloopte gitaar pakte en een paar hartverscheurend mooie nummers zong ontdekte de reporter pas dat hij met een van zijn grote muzikale helden had staan kletsen, die hij vanwege zijn verlopen uiterlijk aanvankelijk niet had herkend.

Fotobewijs
Toegegeven; een sterk verhaal, maar als ‘bewijs’ maakte Martin Cuppens met zijn Olympus camera een foto van dit unieke IJslandse optreden in de kilste jaren van de loopbaan van Damien Rice.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Maar uh… every posting needs a happy ending. Acht jaar na ‘9’ verschijnt bijna net zo onverwacht ineens toch weer een CD (‘My Favourite Faded Fantasy’) die net als de twee illustere voorgangers ontroert en imponeert. En Lisa is uit zijn intimiderende schaduw gestapt en bewijst op ‘Sea Sew’ (2008) en ‘Passenger’ (2011) dat ze veel meer is dan de tweede stem van Damien Rice.

Jeetje. Kennen we Lauryn Hill nog? Geweldig met de Fugees waarna ze solo veelbelovend debuteerde met The Miseducation of… Daarna ging het duidelijk even downhill. Zo belandde Ms. Hill zelfs in de gevangenis, maar uiteindelijk kreeg ze haar leven weer op de rails.

Recent zou Lauryn Hill zelfs weer optreden tijdens het May Day Liveconcert in Nigeria maar ze zag daar op het laatste moment vanaf omdat de organisatie e.e.a. niet goed had geregeld. Om het toch een beetje goed te maken, heeft ze een lied online gezet. Speciaal voor haar Nigeriaanse fans, die haar niet zijn vergeten en weken voor het evenement al kaartjes hadden weten te bemachtigen. bron

Zolang alle leden van Abba nog leven, blijven de geruchten over een reünie de kop op steken. Vijftien jaar geleden leek het even te gebeuren toen een Brits-Amerikaans consortium een bedrag van 1 miljard dollar op tafel legde voor een tournee van 100 concerten. “Het is verdomd veel geld om zomaar nee tegen te zeggen, maar we hebben beslist deze kelk aan ons voorbij te laten gaan”, liet ex-lid Benny Andersson destijds aan de Zweede krant Aftonbladet weten.

Vorig jaar, toen werd stilgestaan bij het jubileum van de Eurovisie Songfestival-winst met Waterloo in 1974, zoemde het opnieuw hardnekkig rond dat Benny, Björn, Frida en Agnetha weer samen zouden gaan optreden. Nu was het Björn Ulvaeus die een einde maakte aan alle speculaties. “Dat zal nooit zal gebeuren. Ik kan niet tegen de druk om iedereen teleur te stellen. We willen graag dat het publiek ons herinnert zoals we toen waren: jong, uitbundig en vol ambitie. Dat is beter dan het beeld van vier bejaarden op een podium. Zoveel is zeker.”

De belangrijkste reden waarom Abba nooit meer bij elkaar komt heeft niets met geld te maken – dat hebben ze genoeg – maar is te zien op de bovenstaande foto.

Benny ligt op de grond in de Polarstudio en luistert naar The Day Before You Came, het allerlaatste nummer dat Abba opnam. Producer Michael B. Tretow daarover: “Er hing een gevoel van afscheid in de lucht”. Na afloop van de opname bleef Benny in de studio en ging hij op de grond liggen met een koptelefoon op, om naar het nummer te luisteren.

Mysterieuze videoclip
Niemand heeft ooit officieel megedeeld dat Abba uit elkaar is gegaan. Tot op de dag van vandaag niet. Op hun laatste avond in de studio waren Benny, Björn, Frida en Agnetha er in geslaagd om hun artistieke hoogtepunt uit 1980, de iconische hitsingle The Winner Takes It All verder te sublimeren tot een niet meer te overtreffen niveau. Andersson moet zich dat – zo liggend op de grond – hebben gerealiseerd. Hier eindigde Abba.