Stelen uit verveling

Gepubliceerd op 2 februari 2011

Het is alweer twintig jaar geleden. Zo slecht de beelden, zo fraai de muziek. Joni Mitchell wilde eigenlijk met haar Travelogue project afscheid nemen van haar publiek. Met een orkest die haar begeleidde langs de hoogtepunten van haar zo rijke ouevre. Met het klimmen der jaren zingt ze alles weliswaar een paar octaven lager, maar tegelijk kinkt het ook gelaagder. Alsof het gerijpt is als wijn. Zoals hier te horen in ‘Both Sides Now’, destijds Mitchells prille begin.

Gemaakt met behulp van WordPress & Ontwerp Anders Norén

Stelen uit verveling

De tijd wacht niet

Dichtbij de hel op aarde